ಇದೊಂದು ನೆನಪುಗಳ ಸಂಕೋಲೆ...ನನ್ನ ಕಾಡಿ-ಬೇಡಿ ಗೋಳಾಡಿಸಿ, ತೋಳಲಾಡಿಸುವ ನನ್ನೊಳಗೇ ಎಂದೂ ಮರೆಯದ ಮಾಸದ ನಿನ್ನ ನೆನಪುಗಳ ಮೆರವಣಿಗೆ....ಹೌದು ನೆನಪುಗಳು ಜೀವನದ ಜೀವಾಳ...ಕಹಿ ನೆನಪುಗಳು ಜೀವನದ ಮೆಟ್ಟಲುಗಳಾದರೆ,ಸವಿ ನೆನಪುಗಳು ಜೀವನಕ್ಕೇ ಮುನ್ನುಡಿ...ನಿನ್ನ ನೆನಪುಗಳು ಒಂಥರಾ ಮುಂಗಾರು ಮಳೆಯಂತೆ,ಒಮ್ಮೆ ಖುಷಿಯಾಗಿ ಹ್ರದಯ ಹೂವಾದರೆ, ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಅತ್ತು ಕಲ್ಲಾಗುತ್ತೆ..ನೆನಪುಗಳು ಕಾಡಿ ಬೇಡಿದರೂ ಕೊನೆಗೇ ಕಣ್ಣಿರಾಗಿ ಮೌನದಿಂದ ಮುಕ್ತಾಯವಾಗುತ್ತವೆ.ಆದರೂ ಬರೆದೆ ನಾನು ನಿನ್ನ ಹೆಸರ ನನ್ನ ಬಾಳ ಪುಟದಲಿ..ಎಂದೂ ಅಳಿಯದಂತೆ..ಆ ಭಾವನೆಗಳ ಸ್ತಬ್ದರೂಪವೇ ಈ ಮೌನರಾಗ..ಮರೆತರೂ ಮರೆಯಲಾಗದ ನನ್ನೊಳಗಿನ ನೀನು..!!!